Μεταγραφολογία εξάστερου: Τα δεδομένα και οι προτάσεις για την ομάδα

Ο «Εξάστερος» αλλάζει το nickname του σε... «Green Arrow» και σχολιάζει τον μεταγραφικό σχεδιασμό του μπασκετικού Παναθηναϊκού, μετά το «κάζο» με τον Βίκτορ Κλαβέρ.


Μεταξύ μας, όταν ένας παίκτης στέλνει υπογεγραμμένο το συμβόλαιό του, και μετά από δύο 24ωρα δεν υπάρχει ουδεμία ανακοίνωση, τότε όλοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι κάτι δε πάει καλά. Ο Βίκτορ Κλαβέρ λοιπόν, έπαιξε ένα ύπουλο, σκληρό «πόκερ» στον Παναθηναϊκό, ο οποίος έπεσε θύμα των μάνατζερ και της... business πλευράς του αθλήματος. Όχι κύριε Βίκτορ, δεν είμαι υπέρ της κίνησής σας. Αλλά αυτή είναι μια κουβέντα που δε προτίθεμαι να κάνω, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο άρθρο. Εδώ θα σχολιάσουμε τη μεταγραφολογία του εξάστερου, η οποία δέχτηκε ένα ισχυρό «πλήγμα» μετά το άκυρο του Ισπανού.

Για να είμαι ειλικρινής, τον παίκτη τον ήθελα στον Παναθηναϊκό από τη στιγμή που άφησε το NBA για την Χίμκι. Σας έχω εκφράσει την προτίμησή μου άλλωστε για τα ''stretch four'', που μπορούν να ανοίξουν διαδρόμους με το μακρινό τους σουτ. Ο Κλαβέρ λοιπόν ήταν ένας εκ των κορυφαίων σουτέρ τριών πόντων την σεζόν που μας πέρασε, ένας πολύ έξυπνος και τεχνικός παίκτης, που θα έδενε άψογα στο μπάσκετ του Πεδουλάκη. Βέβαια, οι προβληματισμοί οι δικοί μου, αλλά και των μεγάλων ομάδων, υφίστανται μόνο και μόνο για τον αδύναμο χαρακτήρα που βγάζει ο παίκτης. Δεν είναι ο αθλητής που στα μεγάλα παιχνίδια θα δείξει χαρακτήρα, δυστυχώς. Και την εικόνα αυτή μας την έδωσε και στο περασμένο Final Four, αλλά και στα παιχνίδια της εθνικής του ομάδας. Βέβαια, αν μπορεί να προσφέρει αυτά που προσέφερε με την Λοκομοτίβ Κουμπάν σε όλα τα άλλα ματς, τότε έχει καλώς. Με αυτή τη λογική κινήθηκε και η Μπαρτσελόνα, η οποία απέκτησε έναν παίκτη που γνωρίζει πολύ καλά ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο Παναθηναϊκός πλέον, πρέπει να κοιτάξει άλλη περίπτωση ψηλού.

Το ερώτημα πλέον είναι ένα. Ο Αργύρης Πεδουλάκης θα κινηθεί στη λογική Κλαβέρ, αποκτώντας έναν ψηλό που μπορεί να σουτάρει, ή κάποιον που θα παίζει κυρίως στο ζωγραφιστό; Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να κοιτάξει το πρώτο, αφού όσοι περισσότεροι σουτέρ πλαισιώνουν το low post παιχνίδι του Γιάννη Μπουρούση, τόσο το καλύτερο. Ποιοι θα μπορούσαν λοιπόν να αποτελέσουν τις εναλλακτικές επιλογές του «Άρτζι»;

Ράφιελ Πάτνι


Το όνομά του ίσως λέει πολλά σε όσους παρακολουθούν το Summer League του Las Vegas. Ο Πάτνι ολοκλήρωσε χτες ένα τρομερό τουρνουά, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για έναν καταπληκτικό σουτέρ. Πραγματικά η μηχανική του σουτ του είναι καλή και πολύ γρήγορη για τη θέση του. Είναι καλός αθλητής, που μπορεί να αμυνθεί στη ρακέτα, χάρη στο εξωφρενικό άνοιγμα χεριών του. Υστερεί λίγο στα γρήγορα πλάγια βήματα, οπότε δε μπορεί να αμυνθεί ακόμα πολύ καλά στην περιφέρεια. Πρέπει να δυναμώσει το κορμί του αρκετά για να τελειώσει και φάσεις κοντά στο καλάθι. Όμως το τρομερό του σουτ μπορεί εύκολα να τον βάλει στην Ευρώπη, την οποία κακώς δεν έχει δοκιμάσει μέχρι στιγμής. Θα μπορούσε να είναι μια φτηνή και καλή λύση για τον Παναθηναϊκό.

Σε περίπτωση που ο Παναθηναϊκός κοιτάξει για παίκτες ρακέτας, τότε γνώμη μου είναι ότι πρέπει να αποκτηθεί αθλητικός ψηλός, με καθαρά αμυντικό ρόλο. Το low post παιχνίδι έχει εξασφαλισθεί με την παρουσία του Μπουρούση, ενώ ο Κρις Σίνγκλετον είναι ένας παίκτης που μπορεί να χρησιμοποιήσει το σουτ του για να βάλει τη μπάλα στο καλάθι. Οπότε, μιας και οι ρόλοι κατ' εμέ πρέπει να είναι ξεκάθαροι σε μια ομάδα, ένας παίκτης που θα είναι υπεύθυνος για τη «βρώμικη» δουλειά στο γήπεδο, δε θα ήταν κακός. Και όπως καταλαβαίνετε, θα σας πάω και πάλι στην Αμερικάνικη αγορά...

Μπράντεν Ντόουσον


Αν σας διάβαζα μια λίστα με τους παίκτες που έχω «τρέλα», ο Ντόουσον θα ήταν ψηλά σε αυτή. Μίσιγκαν Στέιτ, Τομ Ίζο product... Δε ξέρω γιατί χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Ο 23χρονος είναι κατ' εμέ φτιαγμένος για να παίξει στην Ευρώπη. Παίζει «4» και «5» (στην Ευρώπη θα λογιστεί Σέντερ), έχει ύψος 2 μέτρα και μπορεί να φέρει τόνους ενέργειας στο παρκέ. Αμύνεται εξαιρετικά στο post, προστατεύει αποτελεσματικά το καλάθι της ομάδας του, μαζεύει ριμπάουντ μανιωδώς, και παίζει σε κάθε παιχνίδι πολύ δυνατά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τον σπρώξεις ή να τον κρατήσεις μακριά από το καλάθι. Γενικά, αν γινόταν πόλεμος στο μπάσκετ, ο Ντόουσον θα βρισκόταν στην πρώτη γραμμή. Μπορεί να ξεσηκώσει πάρα πολύ εύκολα μια εξέδρα σαν το ΟΑΚΑ και να αλλάξει το μομέντουμ ενός αγώνα, μέσα από τις αμυντικές του προσπάθειες. Επιθετικά, αρέσκεται στο να βάζει τη μπάλα στο παρκέ και να πηγαίνει σε κατά μέτωπο επίθεση. Θα είχε πολλά να μάθει από τον Αργύρη Πεδουλάκη, που εκτιμάει «πολεμιστές» σαν τον μικρό. Φανταστείτε λοιπόν τη χαρά μου, όταν το πρωί είδα ότι οι Κλίπερς τον αποδέσμευσαν. Ο Ντόουσον μπορεί να κάνει καριέρα στην Ευρώπη, και όσο πιο γρήγορα το καταλάβει, τόσο το καλύτερο.


Όσον αφορά τη θέση «3» τώρα, ο Παναθηναϊκός έχει κάνει μια κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση με την προσέγγιση του Μανουχάρ Μαρκοϊσβίλι. Ο Γεωργιανός δε θα εμποδίσει την προώθηση στο βασικό σχήμα, του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, η εξέλιξη του οποίου είναι πολύ σημαντικό ζήτημα για το κλαμπ, και θα προσφέρει ποιοτικά και σίγουρα λεπτά από τον πάγκο με την ικανότητά του να αμυνθεί και να σκοράρει από μακριά. Σας είπα, όσο περισσότεροι σουτέρ υπάρχουν δίπλα στον Γιάννη Μπουρούση, τόσο το καλύτερο, αφού το ένστικτό του στην πάσα είναι τρομερό, και η προοπτική low post παιχνιδιού του Έλληνα ψηλού, θα ανοίξει πολλές διαφορετικές ευκαιρίες για τον Παναθηναϊκό να σκοράρει. Η μόνη λύση που ίσως να ήταν λίγο καλύτερη από αυτή του Μαρκοϊσβίλι, είναι ο Ράιαν Μπρόκχοφ της Κουμπάν. Όμως γενικά, καμία διαφωνία εδώ με την ΚΑΕ.

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι με τη μεταγραφή του Μάικ Τζέιμς, οι κινήσεις στις θέσεις των γκαρντ έχουν κλείσει για τον εξάστερο. Εγώ, όπως σας εξήγησα και στο scouting report του Αμερικανού, αυτό δεν είναι αλήθεια. Αφενός γιατί η ίδια η ομάδα ψάχνει για κοινοτικό γκαρντ, και αφετέρου γιατί αν ο Παναθηναϊκός κάνει το λάθος να πορευτεί με τον Τζέιμς ως αλλαγή του Καλάθη, θα το βρει μπροστά του. Ο 26χρονος είναι ένας χαρισματικός σκόρερ, που για εμένα πρέπει να αγωνιστεί κυρίως στο «2», με μακρύ και δημιουργικό γκαρντ δίπλα του, που θα μαρκάρει ψηλότερα κορμιά και θα δημιουργεί για την ομάδα. Με λίγα λόγια, θα συμπληρώνει ιδανικά τις αδυναμίες του Αμερικανού. Ποιος θα είναι αυτός;

Τζέισον Γκρέιντζερ


Χωρίς αμφιβολία, εδώ μιλάμε για το ονειρεμένο σενάριο. Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να αποκτήσει τον Τζέισον Γκρέιντζερ, τότε τα χέρια του Πεδουλάκη θα έχουν «λυθεί» και με το παραπάνω, όσον αφορά την δόμηση της περιφερειακής του γραμμής. Ο Γκρέιντζερ μπορεί να αμυνθεί σε όλες τις γραμμές του γηπέδου (ναι και στο post), μπορεί να δημιουργήσει, να εκτελέσει και να ''τρέξει'' μια επίθεση σαν αυτή του Πεδουλάκη, που στηρίζεται στο εγκεφαλικό μπάσκετ. Ο παίκτης όμως, έχει πρόταση από την Μπαρτσελόνα, που τον βλέπει σαν τον defensive stopper που μπορεί να καλύψει το κενό του Τόμας Σατοράνσκι.

Στέφαν Μάρκοβιτς



O Μάρκοβιτς, όπως και κάθε άλλος point guard που ξέρει να αμύνεται και να δημιουργεί, είναι από τους παίκτες που εκτιμώ πολύ. Μεταξύ μας, δεν είμαι υπέρ της νέας μόδας με ''μπόμπερ'' άσους. Προτιμώ πιο εγκεφαλικούς παίκτες στη θέση αυτή. Το ύψος του Σέρβου, το γεγονός ότι δε χρειάζεται να έχει τη μπάλα στα χέρια του 20 δευτερόλεπτα για να βρει τη σωστή πάσα, και τα προαναφερθέντα γεγονότα, με κάνουν να πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλό fit δίπλα στον Μάικ Τζέιμς. Το ερώτημα εδώ βέβαια, είναι κατά πόσο θα θελήσει ο Παναθηναϊκός να πληρώσει buyout στη Μάλαγα. Τον παίκτη πάντως κοίταγε ο «Άρτζι» και στην δεύτερή του σεζόν στο ΟΑΚΑ, όταν ο Ούκιτς είχε έναν σοβαρό τραυματισμό.

Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει μέχρι στιγμής πολύ σωστό μεταγραφικό σχεδιασμό. Το πλάνο που έχει για τη συνέχεια είναι καλό, όμως η κατάσταση περιπλέκεται λίγο πλέον, μετά το «ναυάγιο» με την υπόθεση Κλαβέρ. Οι «πράσινοι» πλέον καλούνται να πάρουν μια σημαντική απόφαση, όσον αφορά τον ψηλό που θα αποκτήσουν, αφού οι υποθέσεις του small forward και του point guard, φαίνεται ότι θα είναι πιο εύκολες. Θα τα πούμε ξανά μετά το επόμενο μεταγραφικό «χτύπημα» της ομάδας, το οποίο αναμένεται άμεσα, και θα είναι μάλλον από... Γεωργία μεριά.
 
Από το Blogger.