Τα βραβεία του Παναθηναϊκού
Ο «Εξάστερος» βρίσκει ευκαιρία μετά και την πρόκριση του Παναθηναϊκού στα Playoffs της Ευρωλίγκα, να δώσει τα βραβεία στους παίκτες του τριφυλλιού για την Regular Season και το Top 16.
Για το παιχνίδι με την Τσεντεβίτα δεν είχα να γράψω πολλά. Ο Παναθηναϊκός έκανε απλά το καθήκον του, και βρίσκεται κοντά σε μια πολύ ευνοϊκή διασταύρωση με την Λαμποράλ Κούτσα στους «8». Αυτά όμως θα τα συζητήσουμε σε επόμενο άρθρο, όταν θα έχει οριστικοποιηθεί η κατάσταση. Για την ώρα, σας παραθέτω το άρθρο με τα βραβεία των «Πρασίνων», έτσι όπως τα επέλεξα εγώ, με βάση την μέχρι τώρα παρουσία τους στην Γιουρολίγκ. Μπορείτε φυσικά να εκφράσετε τις απόψεις και τις διαφωνίες σας κι εσείς στα σχόλια.
MVP (Most Valuable Player) --- Νικ Καλάθης
Η επιλογή μου για τον κορυφαίο παίκτη του Παναθηναϊκού δεν ήταν εύκολη. Ραντούλιτσα, Γκιστ, Φελντέιν και Καλάθης, είναι μέχρι στιγμής φανερά οι κορυφαίοι του Παναθηναϊκού στη σεζόν, με μικρές διαφορές στην απόδοσή τους. Η -δύσκολη- αυτή ωστόσο επιλογή μου, βασίστηκε στο γεγονός ότι ο Νικ έχει φέτος κάνει τα πάντα. Παίζει 32 λεπτά μέσο όρο (τα περισσότερα της ομάδας του), σκοράρει περίπου 9.5 πόντους, μοιράζει 6.5 ασίστ και μαζεύει 4 ριμπάουντ, με 46% στο δίποντο, 37% στο τρίποντο και μοναδικό μελανό σημείο το 57% στις βολές. Παρά ταύτα, δεν είναι μόνο οι αριθμοί του αυτοί που με «έσπρωξαν» προς αυτή την απόφαση. Η ηγετική του παρουσία, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Διαμαντίδης -επιτέλους- παίρνει τις απαραίτητες ανάσες που χρειάζεται, τον καθιστούν μια εκ των κορυφαίων καλοκαιρινών μεταγραφών στην Ευρώπη. Έχει πάρει το ρόλο του ρυθμιστή του παιχνιδιού για τον Παναθηναϊκό και ανταποκρίνεται θαυμάσια. Μη ξεχνάμε όμως και την άμυνα. Δίνει πάντα στον αντίπαλο χειριστή «εφιάλτες» και είναι ο lockdown defender που θα καταστρέψει τη δημιουργία του αντιπάλου.
Το ματωμένο διαμάντι --- Τζέιμς Φελντέιν
Όταν στον Παναθηναϊκό επένδυαν στο ταλέντο του Τζέιμς Φελντέιν, γνώριζαν ότι είχαν αποκτήσει έναν καλό παίκτη, που θα συμπληρώνει κάποια λεπτά στο ροτέισον της ομάδας. Αυτό που δε γνώριζαν όμως, ήταν ότι ο Δομινικανός θα είναι -μέχρι ενός σημείου- ο σταθερότερος παίκτης του τριφυλλιού. Ο Φελντέιν εξελίχτηκε, μάλλον απρόσμενα, σε έναν εκ των στυλοβατών της αρμάδας του Σάσα Τζόρτζεβιτς, και κράτησε την ομάδα του ζωντανή όταν τα «φαντάσματα» του αποκλεισμού χτύπησαν την πόρτα του ΟΑΚΑ. Γρήγορος, αθλητικός, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ περιφερειακός αμυντικός και με καλό τρίποντο. Τι άλλο να ζητήσεις από μια τόσο φτηνή μεταγραφή; Οι αριθμοί του πάντως έχουν πέσει πολύ μετά την έλευση των Γουίλιαμς και Χέινς, αφού ο ρόλος του στην ομάδα άλλαξε και χρειάζεται αναπροσαρμογή. Οι 9.5 πόντοι, οι 2.5 ασιστ και τα 2.5 ριμπάουντ που μετράει ο Φελντέιν πάντως, είναι παραπάνω από καλά με βάση το ρίσκο που πήρε το καλοκαίρι ο «Σάλε» με την απόκτησή του. Απόδειξη ότι τα λεφτά δε φέρνουν πάντα την ευτυχία στο μπάσκετ.
DPOY (κορυφαίος αμυντικός) --- Νικ Καλάθης
Νέο βραβείο για τον Καλάθη, ο οποίος μετά από αυτό του κορυφαίου παίκτη του Παναθηναϊκού, απολαμβάνει και αυτό του κορυφαίου αμυντικού. Η αλήθεια είναι ότι ίσως και ο Γκιστ να άξιζε να πάρει σπίτι του τον συγκεκριμένο έπαινο, όμως ο Νικ είναι ο κορυφαίος περιφερειακός αμυντικός στην Ευρωλίγκα και του πιστώνεται κατά πολύ η βελτιωμένη παρουσία του Παναθηναϊκού στα αμυντικά του καθήκοντα, τον τελευταίο καιρό. Ο ορισμός του lockdown defender, δίνει «εφιάλτες» σε υπερπαίκτες όπως ο Ντιλέινι και σταματάει τη δημιουργία του αντιπάλου. Ο μεγάλος χρόνος συμμετοχής του δεν έχει επηρεάσει το effort που δίνει στην άμυνα, ούτε παιχνίδι.
Κορυφαίος ψηλός --- Τζέιμς Γκιστ
Βραβείο κορυφαίου «κοντού» δε δίνω, γιατί ο Καλάθης κέρδισε αυτό του MVP, άρα η κατάληξη είναι προφανής. Σε αυτό του κορυφαίου ψηλού πάντως, προφανώς βρισκόμουν μεταξύ των Γκιστ και Ραντούλιτσα, όμως η επιλογή μου ήταν πιο εύκολη από τις προηγούμενες. Ο Γκιστ κάνει τα πάντα και... συμφέρει. Από τους πιο σταθερούς παίκτες του Παναθηναϊκού μέσα στη σεζόν, με 11 πόντους, 4.5 ριμπάουντ, 1.5 ασιστ και 1 κλέψιμο κατά μέσο όρο και το φανταστικό 60% σε σουτ δύο πόντων. Καλύπτει και τις δύο θέσεις των ψηλών, τρέχει σαν περιφερειακός, ποστάρει, σουτάρει και δίνει και την ψυχή του στο παρκέ. Ο παίκτης με τα μεγαλύτερα intangibles στη φετινή Ευρωλίγκα, κάτι που τον κάνει και τόσο αγαπητό στον κόσμο του εξάστερου. Σούταρε και με 39% στο τρίποντο στη Regular Season, όμως πλέον το ποσοστό του έχει πέσει στο 35.5%.
Κορυφαίος bench player --- Δημήτρης Διαμαντίδης
Ο εμβληματικός αρχηγός του Παναθηναϊκού, είδε τον εαυτό του φέτος να βγαίνει από τη βασική 5αδα και να μετακινείται στον πάγκο, όπου εκτελεί χρέη sixth man. Η δουλειά του sixth man πάντως είναι ιδιαίτερα σημαντική στο σύγχρονο μπάσκετ, και κάπως υποτιμημένη. Ο ρόλος αυτός δίνεται στον παίκτη που θα δώσει τη «σπίθα» από τον πάγκο και θα μπει με καθαρό μυαλό στο ματς, έχοντας παρακολουθήσει προσεκτικά τα πεπραγμένα του αγώνα από τον πάγκο, για να αλλάξει το ρυθμό του αγώνα ή και να τον διατηρήσει/βελτιώσει. Αυτός ακριβώς ο παίκτης είναι λοιπόν ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Στα 36 του, είναι ακόμα πάρα πολύ σημαντικός για την ομάδα με την εμπειρία, το μυαλό του και τους 7 πόντους με τις 5 ασιστ που μετρά ανά αγώνα. Ώρες ώρες φαίνεται να «ξεκολλάει» το τριφύλλι από δύσκολες καταστάσεις και ηγείται ακόμα μιας ομάδας που στοχεύει στην κορυφή. Μόνο η παρουσία του στο παρκέ είναι πολύ σημαντική για τους συμπαίκτες του. Πολύ εύκολη η επιλογή για το συγκεκριμένο βραβείο λοιπόν...
Κορυφαίος νεοφερμένος --- Έλιοτ Γουίλιαμς
Με δυο λέξεις... difference maker. Ο Αμερικανός swingman είναι αυτός που ήρθε στο δεύτερο γύρο του Top 16 για να ανεβάσει επίπεδο τον Παναθηναϊκό, και μέχρι στιγμής φαίνεται πως κάνει ακριβώς αυτό. Scoring leader για τον εξάστερο στα 6 παιχνίδια που έχει δώσει με 14.5 πόντους ανά παιχνίδι (αν δεν έκανε κακό ματς χτες θα άγγιζε τους 16). Τρομακτικά γρήγορη προσαρμογή για τον Γουίλιαμς που κερδίζει πολλά φάουλ, επιτίθεται με το athleticism που διαθέτει στο καλάθι, χειρίζεται τη μπάλα παίζοντας σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας και βγάζει θεαματικότατες φάσεις. Αν βρισκόταν από την αρχή στην ομάδα, πιθανότατα θα έπαιρνε και το βραβείο του MVP. Σπουδαία μεταγραφή, σπουδαία περίπτωση παίκτη...
Κορυφαίος «Go to guy» --- Μίροσλαβ Ραντούλιτσα
Πριν έρθει ο Γουίλιαμς στον Παναθηναϊκό, πρώτος σκόρερ της ομάδας ήταν ο «Μίρο». Και μετά την έλευση του Αμερικανού πάντως, ο Ραντούλιτσα φαίνεται ότι είναι ο παίκτης που ψάχνουν οι συμπαίκτες του για να περάσουν τη μπάλα. Τα 19 λεπτά που βρίσκεται στο παρκέ, είναι μόνιμη απειλή για τον αντίπαλο στο low post, αλλά και στο mid range game. Οι 12.5 πόντοι και τα 4.5 ριμπάουντ που μαζεύει ανά αγώνα ο Σέρβος είναι τρομεροί αριθμοί αν αναλογιστούμε τον χρόνο συμμετοχής του, ο οποίος είναι σχετικά μικρός εξαιτίας του προβλήματος που έχει με τα φάουλ και την άμυνα. Σουτάρει πάντως με 59% στο δίποντο, αν και είναι η πρώτη επιλογή για σκορ στην ομάδα, ποσοστό... ονειρεμένο!
Υ.Γ: Μεταξύ της Βιτόρια με μειονέκτημα έδρας και των Ρεάλ, Μπάρτσα με πλεονέκτημα, θα διάλεγα το δεύτερο. «Κάστρο» φίλοι μου, το ΟΑΚΑ, και οι μεγάλοι της Ισπανίας έχουν μεγάλα θέματα συνοχής και ομοιογένειας στο παιχνίδι τους.
Για το παιχνίδι με την Τσεντεβίτα δεν είχα να γράψω πολλά. Ο Παναθηναϊκός έκανε απλά το καθήκον του, και βρίσκεται κοντά σε μια πολύ ευνοϊκή διασταύρωση με την Λαμποράλ Κούτσα στους «8». Αυτά όμως θα τα συζητήσουμε σε επόμενο άρθρο, όταν θα έχει οριστικοποιηθεί η κατάσταση. Για την ώρα, σας παραθέτω το άρθρο με τα βραβεία των «Πρασίνων», έτσι όπως τα επέλεξα εγώ, με βάση την μέχρι τώρα παρουσία τους στην Γιουρολίγκ. Μπορείτε φυσικά να εκφράσετε τις απόψεις και τις διαφωνίες σας κι εσείς στα σχόλια.
MVP (Most Valuable Player) --- Νικ Καλάθης
Η επιλογή μου για τον κορυφαίο παίκτη του Παναθηναϊκού δεν ήταν εύκολη. Ραντούλιτσα, Γκιστ, Φελντέιν και Καλάθης, είναι μέχρι στιγμής φανερά οι κορυφαίοι του Παναθηναϊκού στη σεζόν, με μικρές διαφορές στην απόδοσή τους. Η -δύσκολη- αυτή ωστόσο επιλογή μου, βασίστηκε στο γεγονός ότι ο Νικ έχει φέτος κάνει τα πάντα. Παίζει 32 λεπτά μέσο όρο (τα περισσότερα της ομάδας του), σκοράρει περίπου 9.5 πόντους, μοιράζει 6.5 ασίστ και μαζεύει 4 ριμπάουντ, με 46% στο δίποντο, 37% στο τρίποντο και μοναδικό μελανό σημείο το 57% στις βολές. Παρά ταύτα, δεν είναι μόνο οι αριθμοί του αυτοί που με «έσπρωξαν» προς αυτή την απόφαση. Η ηγετική του παρουσία, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Διαμαντίδης -επιτέλους- παίρνει τις απαραίτητες ανάσες που χρειάζεται, τον καθιστούν μια εκ των κορυφαίων καλοκαιρινών μεταγραφών στην Ευρώπη. Έχει πάρει το ρόλο του ρυθμιστή του παιχνιδιού για τον Παναθηναϊκό και ανταποκρίνεται θαυμάσια. Μη ξεχνάμε όμως και την άμυνα. Δίνει πάντα στον αντίπαλο χειριστή «εφιάλτες» και είναι ο lockdown defender που θα καταστρέψει τη δημιουργία του αντιπάλου.
Το ματωμένο διαμάντι --- Τζέιμς Φελντέιν
Όταν στον Παναθηναϊκό επένδυαν στο ταλέντο του Τζέιμς Φελντέιν, γνώριζαν ότι είχαν αποκτήσει έναν καλό παίκτη, που θα συμπληρώνει κάποια λεπτά στο ροτέισον της ομάδας. Αυτό που δε γνώριζαν όμως, ήταν ότι ο Δομινικανός θα είναι -μέχρι ενός σημείου- ο σταθερότερος παίκτης του τριφυλλιού. Ο Φελντέιν εξελίχτηκε, μάλλον απρόσμενα, σε έναν εκ των στυλοβατών της αρμάδας του Σάσα Τζόρτζεβιτς, και κράτησε την ομάδα του ζωντανή όταν τα «φαντάσματα» του αποκλεισμού χτύπησαν την πόρτα του ΟΑΚΑ. Γρήγορος, αθλητικός, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ περιφερειακός αμυντικός και με καλό τρίποντο. Τι άλλο να ζητήσεις από μια τόσο φτηνή μεταγραφή; Οι αριθμοί του πάντως έχουν πέσει πολύ μετά την έλευση των Γουίλιαμς και Χέινς, αφού ο ρόλος του στην ομάδα άλλαξε και χρειάζεται αναπροσαρμογή. Οι 9.5 πόντοι, οι 2.5 ασιστ και τα 2.5 ριμπάουντ που μετράει ο Φελντέιν πάντως, είναι παραπάνω από καλά με βάση το ρίσκο που πήρε το καλοκαίρι ο «Σάλε» με την απόκτησή του. Απόδειξη ότι τα λεφτά δε φέρνουν πάντα την ευτυχία στο μπάσκετ.
DPOY (κορυφαίος αμυντικός) --- Νικ Καλάθης
Νέο βραβείο για τον Καλάθη, ο οποίος μετά από αυτό του κορυφαίου παίκτη του Παναθηναϊκού, απολαμβάνει και αυτό του κορυφαίου αμυντικού. Η αλήθεια είναι ότι ίσως και ο Γκιστ να άξιζε να πάρει σπίτι του τον συγκεκριμένο έπαινο, όμως ο Νικ είναι ο κορυφαίος περιφερειακός αμυντικός στην Ευρωλίγκα και του πιστώνεται κατά πολύ η βελτιωμένη παρουσία του Παναθηναϊκού στα αμυντικά του καθήκοντα, τον τελευταίο καιρό. Ο ορισμός του lockdown defender, δίνει «εφιάλτες» σε υπερπαίκτες όπως ο Ντιλέινι και σταματάει τη δημιουργία του αντιπάλου. Ο μεγάλος χρόνος συμμετοχής του δεν έχει επηρεάσει το effort που δίνει στην άμυνα, ούτε παιχνίδι.
Κορυφαίος ψηλός --- Τζέιμς Γκιστ
Βραβείο κορυφαίου «κοντού» δε δίνω, γιατί ο Καλάθης κέρδισε αυτό του MVP, άρα η κατάληξη είναι προφανής. Σε αυτό του κορυφαίου ψηλού πάντως, προφανώς βρισκόμουν μεταξύ των Γκιστ και Ραντούλιτσα, όμως η επιλογή μου ήταν πιο εύκολη από τις προηγούμενες. Ο Γκιστ κάνει τα πάντα και... συμφέρει. Από τους πιο σταθερούς παίκτες του Παναθηναϊκού μέσα στη σεζόν, με 11 πόντους, 4.5 ριμπάουντ, 1.5 ασιστ και 1 κλέψιμο κατά μέσο όρο και το φανταστικό 60% σε σουτ δύο πόντων. Καλύπτει και τις δύο θέσεις των ψηλών, τρέχει σαν περιφερειακός, ποστάρει, σουτάρει και δίνει και την ψυχή του στο παρκέ. Ο παίκτης με τα μεγαλύτερα intangibles στη φετινή Ευρωλίγκα, κάτι που τον κάνει και τόσο αγαπητό στον κόσμο του εξάστερου. Σούταρε και με 39% στο τρίποντο στη Regular Season, όμως πλέον το ποσοστό του έχει πέσει στο 35.5%.
Κορυφαίος bench player --- Δημήτρης Διαμαντίδης
Ο εμβληματικός αρχηγός του Παναθηναϊκού, είδε τον εαυτό του φέτος να βγαίνει από τη βασική 5αδα και να μετακινείται στον πάγκο, όπου εκτελεί χρέη sixth man. Η δουλειά του sixth man πάντως είναι ιδιαίτερα σημαντική στο σύγχρονο μπάσκετ, και κάπως υποτιμημένη. Ο ρόλος αυτός δίνεται στον παίκτη που θα δώσει τη «σπίθα» από τον πάγκο και θα μπει με καθαρό μυαλό στο ματς, έχοντας παρακολουθήσει προσεκτικά τα πεπραγμένα του αγώνα από τον πάγκο, για να αλλάξει το ρυθμό του αγώνα ή και να τον διατηρήσει/βελτιώσει. Αυτός ακριβώς ο παίκτης είναι λοιπόν ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Στα 36 του, είναι ακόμα πάρα πολύ σημαντικός για την ομάδα με την εμπειρία, το μυαλό του και τους 7 πόντους με τις 5 ασιστ που μετρά ανά αγώνα. Ώρες ώρες φαίνεται να «ξεκολλάει» το τριφύλλι από δύσκολες καταστάσεις και ηγείται ακόμα μιας ομάδας που στοχεύει στην κορυφή. Μόνο η παρουσία του στο παρκέ είναι πολύ σημαντική για τους συμπαίκτες του. Πολύ εύκολη η επιλογή για το συγκεκριμένο βραβείο λοιπόν...
Κορυφαίος νεοφερμένος --- Έλιοτ Γουίλιαμς
Με δυο λέξεις... difference maker. Ο Αμερικανός swingman είναι αυτός που ήρθε στο δεύτερο γύρο του Top 16 για να ανεβάσει επίπεδο τον Παναθηναϊκό, και μέχρι στιγμής φαίνεται πως κάνει ακριβώς αυτό. Scoring leader για τον εξάστερο στα 6 παιχνίδια που έχει δώσει με 14.5 πόντους ανά παιχνίδι (αν δεν έκανε κακό ματς χτες θα άγγιζε τους 16). Τρομακτικά γρήγορη προσαρμογή για τον Γουίλιαμς που κερδίζει πολλά φάουλ, επιτίθεται με το athleticism που διαθέτει στο καλάθι, χειρίζεται τη μπάλα παίζοντας σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας και βγάζει θεαματικότατες φάσεις. Αν βρισκόταν από την αρχή στην ομάδα, πιθανότατα θα έπαιρνε και το βραβείο του MVP. Σπουδαία μεταγραφή, σπουδαία περίπτωση παίκτη...
Κορυφαίος «Go to guy» --- Μίροσλαβ Ραντούλιτσα
Πριν έρθει ο Γουίλιαμς στον Παναθηναϊκό, πρώτος σκόρερ της ομάδας ήταν ο «Μίρο». Και μετά την έλευση του Αμερικανού πάντως, ο Ραντούλιτσα φαίνεται ότι είναι ο παίκτης που ψάχνουν οι συμπαίκτες του για να περάσουν τη μπάλα. Τα 19 λεπτά που βρίσκεται στο παρκέ, είναι μόνιμη απειλή για τον αντίπαλο στο low post, αλλά και στο mid range game. Οι 12.5 πόντοι και τα 4.5 ριμπάουντ που μαζεύει ανά αγώνα ο Σέρβος είναι τρομεροί αριθμοί αν αναλογιστούμε τον χρόνο συμμετοχής του, ο οποίος είναι σχετικά μικρός εξαιτίας του προβλήματος που έχει με τα φάουλ και την άμυνα. Σουτάρει πάντως με 59% στο δίποντο, αν και είναι η πρώτη επιλογή για σκορ στην ομάδα, ποσοστό... ονειρεμένο!
Υ.Γ: Μεταξύ της Βιτόρια με μειονέκτημα έδρας και των Ρεάλ, Μπάρτσα με πλεονέκτημα, θα διάλεγα το δεύτερο. «Κάστρο» φίλοι μου, το ΟΑΚΑ, και οι μεγάλοι της Ισπανίας έχουν μεγάλα θέματα συνοχής και ομοιογένειας στο παιχνίδι τους.
