Τα ψέματα τέλειωσαν!
Ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει την Λαμποράλ Κούτσα στα play-off της Euroleague. Η κλήρωση βατή, αλλά μόνο εύκολη δεν θα είναι. Γράφει ο Δ. Κ.
Πολλές φορές στο μπάσκετ δεν μετράει η ήττα, αλλά ο τρόπος που έρχεται. Πολλές φορές επίσης μπορεί να κάνεις λάθη και να μην τιμωρείσαι. Αλλά όταν τα λάθη είναι επαναλαμβανόμενα και δεν κάνεις κάτι για να τα διορθώσεις, θα έρθει η ώρα που θα τα πληρώσεις.
Στο παιχνίδι με την Εφές ο Παναθηναϊκός γνώρισε μια ήττα, η οποία ναι μεν δεν του στοιχίζει, αλλά ο τρόπος που ήρθε δημιουργεί προβληματισμό ενόψει των play-off. Οι Τούρκοι μπορεί να μην... καιγόντουσαν για το αποτέλεσμα, μιας και ήταν ήδη εκτός διοργάνωσης, αλλά αυτό ήταν που τους έκανε επικίνδυνους. Η έλλειψη άγχους τους έκανε να παίξουν ελεύθερα, να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ και να κάνουν αυτό που ξέρουν, απέναντι στην ομάδα του Τζόρτζεβιτς που όσο έμπαιναν τα τρίποντα (11/12 μέχρι το 22'), ήταν μπροστά στο σκορ, αλλά όλα έδειχναν ότι όταν σταματήσουν -γιατί θα σταμάταγαν- το παιχνίδι θα γυρίσει «τούμπα».
Έτσι και έγινε... Οι «πράσινοι» έκαναν πολλά αβίαστα λάθη, έχασαν πολλά αμυντικά ριμπάουντ δίνοντας δυο και τρεις ευκαιρίες στην Εφές και το πλήρωσαν. Και αυτά είναι τα προβλήματα που υπήρχαν μόνο στην άμυνα. Στην επίθεση δεν υπήρχε κίνηση, η μπάλα δεν γύριζε, ο Ραντούλιτσα ήταν σε κακή βραδιά, κάτι που σήμαινε ότι ο Παναθηναϊκός δε μπορούσε να βασιστεί στο inside game, στο οποίο οι γηπεδούχοι ήταν εξαιρετικοί με την τριπλέτα των Αμερικανών του (Ντάνστον-Τάιους-Μπράουν) να σκοράρουν με άνεση κοντά στο καλάθι.
Θα ήθελα να σταθώ ξεχωριστά στην περιφερειακή άμυνα. Είναι γεγονός ότι στο σημερινό παιχνίδι η άμυνα ήταν σαν να έπαιζαν 5 παίκτες της Εφές με 4 του Παναθηναϊκού. Όχι γιατί κάποιος ήταν ανύπαρκτος, αλλά επειδή αρκούσε το πρώτο βήμα οποιουδήποτε παίκτη της Εφές για να μείνει ένας «πράσινος» ένα μέτρο πίσω. Αυτό δημιουργούσε αυτόματα την ευκαιρία για μια έξτρα πάσα και σουτ, κάτι που οδήγησε τους Τούρκους σε πολλά αμαρκάριστα τρίποντα, είτε σε προσποιήσεις που κατέληξαν σε ντράιβ.
Συνοψίζοντας όλη την πορεία του Παναθηναϊκού στο Top-16, αλλά και γενικότερα στη διοργάνωση, αυτά τα προβλήματα είναι αυτό που γράφω στην αρχή: επαναλαμβανόμενα. Η ποιότητα της ομάδας είναι αρκετά μεγάλη, ώστε δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα να μείνει εκτός σε καμία φάση της Ευρωλίγκας. Αλλά τώρα έρχεται μια σειρά best of 5, η οποία θα κρίνει πολλά. Η εντυπωσιακή Λαμποράλ του Γιάννη Μπουρούση περιμένει και θα πέσουν κορμιά, γι' αυτό ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε και να δείξουμε το αληθινό πρόσωπο του Εξάστερου!
Τα ψέματα τέλειωσαν! Δώστε τα όλα και πάμε στο Βερολίνο!
Υ.Γ.: Σάλε, έχεις έναν παίκτη που τον λένε Βινς Χάντερ, μην το ξεχνάς.
Πολλές φορές στο μπάσκετ δεν μετράει η ήττα, αλλά ο τρόπος που έρχεται. Πολλές φορές επίσης μπορεί να κάνεις λάθη και να μην τιμωρείσαι. Αλλά όταν τα λάθη είναι επαναλαμβανόμενα και δεν κάνεις κάτι για να τα διορθώσεις, θα έρθει η ώρα που θα τα πληρώσεις.
Στο παιχνίδι με την Εφές ο Παναθηναϊκός γνώρισε μια ήττα, η οποία ναι μεν δεν του στοιχίζει, αλλά ο τρόπος που ήρθε δημιουργεί προβληματισμό ενόψει των play-off. Οι Τούρκοι μπορεί να μην... καιγόντουσαν για το αποτέλεσμα, μιας και ήταν ήδη εκτός διοργάνωσης, αλλά αυτό ήταν που τους έκανε επικίνδυνους. Η έλλειψη άγχους τους έκανε να παίξουν ελεύθερα, να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ και να κάνουν αυτό που ξέρουν, απέναντι στην ομάδα του Τζόρτζεβιτς που όσο έμπαιναν τα τρίποντα (11/12 μέχρι το 22'), ήταν μπροστά στο σκορ, αλλά όλα έδειχναν ότι όταν σταματήσουν -γιατί θα σταμάταγαν- το παιχνίδι θα γυρίσει «τούμπα».
Έτσι και έγινε... Οι «πράσινοι» έκαναν πολλά αβίαστα λάθη, έχασαν πολλά αμυντικά ριμπάουντ δίνοντας δυο και τρεις ευκαιρίες στην Εφές και το πλήρωσαν. Και αυτά είναι τα προβλήματα που υπήρχαν μόνο στην άμυνα. Στην επίθεση δεν υπήρχε κίνηση, η μπάλα δεν γύριζε, ο Ραντούλιτσα ήταν σε κακή βραδιά, κάτι που σήμαινε ότι ο Παναθηναϊκός δε μπορούσε να βασιστεί στο inside game, στο οποίο οι γηπεδούχοι ήταν εξαιρετικοί με την τριπλέτα των Αμερικανών του (Ντάνστον-Τάιους-Μπράουν) να σκοράρουν με άνεση κοντά στο καλάθι.
Θα ήθελα να σταθώ ξεχωριστά στην περιφερειακή άμυνα. Είναι γεγονός ότι στο σημερινό παιχνίδι η άμυνα ήταν σαν να έπαιζαν 5 παίκτες της Εφές με 4 του Παναθηναϊκού. Όχι γιατί κάποιος ήταν ανύπαρκτος, αλλά επειδή αρκούσε το πρώτο βήμα οποιουδήποτε παίκτη της Εφές για να μείνει ένας «πράσινος» ένα μέτρο πίσω. Αυτό δημιουργούσε αυτόματα την ευκαιρία για μια έξτρα πάσα και σουτ, κάτι που οδήγησε τους Τούρκους σε πολλά αμαρκάριστα τρίποντα, είτε σε προσποιήσεις που κατέληξαν σε ντράιβ.
Συνοψίζοντας όλη την πορεία του Παναθηναϊκού στο Top-16, αλλά και γενικότερα στη διοργάνωση, αυτά τα προβλήματα είναι αυτό που γράφω στην αρχή: επαναλαμβανόμενα. Η ποιότητα της ομάδας είναι αρκετά μεγάλη, ώστε δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα να μείνει εκτός σε καμία φάση της Ευρωλίγκας. Αλλά τώρα έρχεται μια σειρά best of 5, η οποία θα κρίνει πολλά. Η εντυπωσιακή Λαμποράλ του Γιάννη Μπουρούση περιμένει και θα πέσουν κορμιά, γι' αυτό ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε και να δείξουμε το αληθινό πρόσωπο του Εξάστερου!
Τα ψέματα τέλειωσαν! Δώστε τα όλα και πάμε στο Βερολίνο!
Υ.Γ.: Σάλε, έχεις έναν παίκτη που τον λένε Βινς Χάντερ, μην το ξεχνάς.
