Φώτη, είσαι λάθος...
Φώτη, είσαι λάθος... Ο «Emperor» σε ένα «πιπεράτο» άρθρο για όλους και για όλα ...
Πριν τις επίσημες διοργανώσεις τις FIBA, οι Εθνικές ομάδες ανακοινώνουν την προεπιλογή των παικτών που θα στελεχώσουν το ρόστερ τους. Σκοπός της προεπιλογής αυτής είναι, μέσω των τουρνουά προετοιμασίας που προηγούνται των διοργανώσεων, να βρεθεί το κατάλληλο σύνολο.
Όλοι οι παίκτες δοκιμάζονται από τον προπονητή, και οι 12 που ανταποκρίνονται καλύτερα στους ρόλους που τους ανατίθενται, ταξιδεύουν για να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους. Ακούγεται απλό και ιδανικό, καθώς έτσι πρέπει να είναι. Η αλήθεια όμως είναι λίγο διαφορετική...
Στην 12άδα καταλήγουν σχεδόν πάντα οι «γνωστοί», ανεξάρτητα με την απόδοση τους στα φιλικά προετοιμασίας. Λίγο ότι ο προπονητής τούς ξέρει από προηγούμενες διοργανώσεις, λίγο ότι θεωρούνται «σταθερές αξίες», οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι πάνω-κάτω κατανοητοί σε όλους.
Προφανώς όμως, η κατάσταση είναι κατάφωρα άδικη για τους νέους αθλητές, οι οποίοι προσπαθούν να πείσουν ότι αξίζουν την ευκαιρία, που διψάνε να αγωνιστούν με το εθνόσημο.
Γιατί λοιπόν να είναι η Εθνική Ελλάδος το στέκι των ίδιων αθλητών; Βεβαίως, φέτος είδαμε μία εξαίρεση.
Ο Κατσικάρης δεν πήρε μαζί του τον Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος προήλθε από την δεύτερη καλύτερη σαιζόν της καριέρας του στην Ευρωλίγκα, και διάλεξε στη θέση του τον Σαρικόπουλο της Α.Ε.Κ. ΑΥΤΗ η προτίμηση σε νέο πρόσωπο είναι παράδοξη. Γιατί έγινε;
Εύκολη η απάντηση. Για να ξέρει προκοταβολικα ποιους θα κόψει. Η φετινή προεπιλογή ήταν 16 παικτες, όμως όλοι ήξεραν εξ αρχής τη 12άδα. Κρίμα κι άδικο.
Κάτι που μας φέρνει ξανά στο θέμα μας. Γιατί στη θέση 3 να παίξουν στο Ευρωμπάσκετ οι (αδιάφοροι και «κρύοι» στα φιλικά) Περπέρογλου και Παπανικολάου και όχι ο Γιάνκοβιτς;
Έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, και ήταν το ΜΟΝΑΔΙΚΟ τριάρι του Παναθηναϊκού την περίοδο 2014-15 (δεν ήταν έτοιμος γι αυτό το επίπεδο ο Χαραλαμπόπουλος). Οι αριθμοί του ήταν σταθεροί (8,9 πόντοι - 2,3 ριμπάουντ - 2 ασίστ) και η περσινή σαιζόν θεωρείται το «ξεπέταγμά» του «πράσινου» small forward. Γιατί να μην την εξαργυρώσει με την παρουσία του στη διοργάνωση, έστω και ως αναπληρωματικός.
Κώστα μου, δεν φτάνει μία μόνo εντυπωσιακή εμφάνιση. Την ποιότητά σου την ξέραμε. Το θέμα είναι να την δείχνεις σε κάθε παιχνίδι.
Οι διοργανώσεις της FIBA είναι δεκαπενθήμερες. Αν παίζεις μία και δεν παίζεις πέντε, ποιο είναι το νόημα; Εκεί χρειάζεται σταθερότητα. Ο Βλαδίμηρος έδειξε ακριβώς αυτό στα ματς που αγωνίστηκε εκπληρώνοντας άριστα τον ρόλο του συμπληρωματικού τριαριού, βάζοντας και τα αμαρκάριστα σουτ. Εσύ και ο Περπέρογλου όχι.
Για να μην αναφέρω τον επίσης αδιάφορο Καϊμακόγλου, ο οποίος στα 32 του επιλέχθηκε ξανά στη 12άδα. Φώτη, ο Γιάνκοβιτς είναι 25. Τώρα πρέπει να παίξει, να «ψηθεί» στις μεγάλες διοργανώσεις, για είναι έτοιμος στο ΜΕΛΛΟΝ. Και αυτό είναι κάτι ακόμα το οποίο παράβλεψες, το μέλλον της Εθνικής, πηγαίνοντας ξανά με τους «παλιούς», τις «σίγουρες» λύσεις.
Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς, ενώ απέδιδε ικανοποιητικά στα παιχνίδια ο χρόνος συμμετοχής του ολοένα και να μειωνόταν. Στο τελευταίο ματς έμεινε εκτός αποστολής. Τα δύο έτερα τριάρια μας σύρθηκαν επιθετικά συμβάλλοντας στο να μένει η Ρωσια κοντά στο σκορ (22 + 18 λεπτά, συνολικά 0/6 FG, 1 πόντος).
Μια ακόμα απορία, Φώτη. Ο ρόλος του Καλάθη ποιος είναι; Να τρέχει σαν «σκυλί» στην άμυνα, να κατεβάζει την μπάλα και μετά να την δίνει στο Σπανούλη; Γιατί αυτό είδαμε...
Στο θέμα μας. Τα δεδομένα για την επιλογή παικτών πρέπει κάποτε να αλλάξουν στην Εθνική Ανδρών. Η Γαλλία έδειξε το δρόμο κόβοντας τον «περιπατητή» στα φιλικά της και πρώτο στις ασίστ στην Ευρωλίγκα το '14-15, Ερτέλ. Έτσι λειτουργούν οι μεγάλες ομάδες.
Φώτη, άσε την πληρότητα του ρόστερ. Έτσι θα αποδείκνυες ότι η Ελλάδα είναι πραγματικά μεγάλη ομάδα. Αν παίζουν όσοι πραγματικά το αξίζουν, με σωστά κατανομημένους ρόλους.
Όπως και να 'χει, καλή επιτυχία στην Εθνική μας ομάδα!
Πριν τις επίσημες διοργανώσεις τις FIBA, οι Εθνικές ομάδες ανακοινώνουν την προεπιλογή των παικτών που θα στελεχώσουν το ρόστερ τους. Σκοπός της προεπιλογής αυτής είναι, μέσω των τουρνουά προετοιμασίας που προηγούνται των διοργανώσεων, να βρεθεί το κατάλληλο σύνολο.
Όλοι οι παίκτες δοκιμάζονται από τον προπονητή, και οι 12 που ανταποκρίνονται καλύτερα στους ρόλους που τους ανατίθενται, ταξιδεύουν για να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους. Ακούγεται απλό και ιδανικό, καθώς έτσι πρέπει να είναι. Η αλήθεια όμως είναι λίγο διαφορετική...
Στην 12άδα καταλήγουν σχεδόν πάντα οι «γνωστοί», ανεξάρτητα με την απόδοση τους στα φιλικά προετοιμασίας. Λίγο ότι ο προπονητής τούς ξέρει από προηγούμενες διοργανώσεις, λίγο ότι θεωρούνται «σταθερές αξίες», οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι πάνω-κάτω κατανοητοί σε όλους.
Προφανώς όμως, η κατάσταση είναι κατάφωρα άδικη για τους νέους αθλητές, οι οποίοι προσπαθούν να πείσουν ότι αξίζουν την ευκαιρία, που διψάνε να αγωνιστούν με το εθνόσημο.
Γιατί λοιπόν να είναι η Εθνική Ελλάδος το στέκι των ίδιων αθλητών; Βεβαίως, φέτος είδαμε μία εξαίρεση.
Ο Κατσικάρης δεν πήρε μαζί του τον Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος προήλθε από την δεύτερη καλύτερη σαιζόν της καριέρας του στην Ευρωλίγκα, και διάλεξε στη θέση του τον Σαρικόπουλο της Α.Ε.Κ. ΑΥΤΗ η προτίμηση σε νέο πρόσωπο είναι παράδοξη. Γιατί έγινε;
Εύκολη η απάντηση. Για να ξέρει προκοταβολικα ποιους θα κόψει. Η φετινή προεπιλογή ήταν 16 παικτες, όμως όλοι ήξεραν εξ αρχής τη 12άδα. Κρίμα κι άδικο.
Κάτι που μας φέρνει ξανά στο θέμα μας. Γιατί στη θέση 3 να παίξουν στο Ευρωμπάσκετ οι (αδιάφοροι και «κρύοι» στα φιλικά) Περπέρογλου και Παπανικολάου και όχι ο Γιάνκοβιτς;
Έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, και ήταν το ΜΟΝΑΔΙΚΟ τριάρι του Παναθηναϊκού την περίοδο 2014-15 (δεν ήταν έτοιμος γι αυτό το επίπεδο ο Χαραλαμπόπουλος). Οι αριθμοί του ήταν σταθεροί (8,9 πόντοι - 2,3 ριμπάουντ - 2 ασίστ) και η περσινή σαιζόν θεωρείται το «ξεπέταγμά» του «πράσινου» small forward. Γιατί να μην την εξαργυρώσει με την παρουσία του στη διοργάνωση, έστω και ως αναπληρωματικός.
Κώστα μου, δεν φτάνει μία μόνo εντυπωσιακή εμφάνιση. Την ποιότητά σου την ξέραμε. Το θέμα είναι να την δείχνεις σε κάθε παιχνίδι.
Οι διοργανώσεις της FIBA είναι δεκαπενθήμερες. Αν παίζεις μία και δεν παίζεις πέντε, ποιο είναι το νόημα; Εκεί χρειάζεται σταθερότητα. Ο Βλαδίμηρος έδειξε ακριβώς αυτό στα ματς που αγωνίστηκε εκπληρώνοντας άριστα τον ρόλο του συμπληρωματικού τριαριού, βάζοντας και τα αμαρκάριστα σουτ. Εσύ και ο Περπέρογλου όχι.
Για να μην αναφέρω τον επίσης αδιάφορο Καϊμακόγλου, ο οποίος στα 32 του επιλέχθηκε ξανά στη 12άδα. Φώτη, ο Γιάνκοβιτς είναι 25. Τώρα πρέπει να παίξει, να «ψηθεί» στις μεγάλες διοργανώσεις, για είναι έτοιμος στο ΜΕΛΛΟΝ. Και αυτό είναι κάτι ακόμα το οποίο παράβλεψες, το μέλλον της Εθνικής, πηγαίνοντας ξανά με τους «παλιούς», τις «σίγουρες» λύσεις.
Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς, ενώ απέδιδε ικανοποιητικά στα παιχνίδια ο χρόνος συμμετοχής του ολοένα και να μειωνόταν. Στο τελευταίο ματς έμεινε εκτός αποστολής. Τα δύο έτερα τριάρια μας σύρθηκαν επιθετικά συμβάλλοντας στο να μένει η Ρωσια κοντά στο σκορ (22 + 18 λεπτά, συνολικά 0/6 FG, 1 πόντος).
Μια ακόμα απορία, Φώτη. Ο ρόλος του Καλάθη ποιος είναι; Να τρέχει σαν «σκυλί» στην άμυνα, να κατεβάζει την μπάλα και μετά να την δίνει στο Σπανούλη; Γιατί αυτό είδαμε...
Στο θέμα μας. Τα δεδομένα για την επιλογή παικτών πρέπει κάποτε να αλλάξουν στην Εθνική Ανδρών. Η Γαλλία έδειξε το δρόμο κόβοντας τον «περιπατητή» στα φιλικά της και πρώτο στις ασίστ στην Ευρωλίγκα το '14-15, Ερτέλ. Έτσι λειτουργούν οι μεγάλες ομάδες.
Φώτη, άσε την πληρότητα του ρόστερ. Έτσι θα αποδείκνυες ότι η Ελλάδα είναι πραγματικά μεγάλη ομάδα. Αν παίζουν όσοι πραγματικά το αξίζουν, με σωστά κατανομημένους ρόλους.
Όπως και να 'χει, καλή επιτυχία στην Εθνική μας ομάδα!
