Καλαμπόγια: «Το μεγάλο μου όνειρο να παίξω στον Παναθηναϊκό»
Η πασαδόρος της ομάδας Κορασίδων του Παναθηναϊκού, Μαριφίλη Καλαμπόγια, μιλάει αποκλειστικά στον Στέφανο Αλαφάκη και το ΠΑΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ανήμερα των γενεθλίων της!
Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με το βόλλεϋ και σε ποια ηλικία;
"Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το βόλλεϋ στην ηλικία των 8, όταν στον Γέρακα, όπου κατοικώ, διεξήχθη το all star game όπου παρεβρέθηκαν μεγάλες παίκτριες του ελληνικού βόλλεϋ. Βλέποντας αυτές τις αθλήτριες να παίζουν με τόσο πάθος και ένταση, μπορώ να πω πως είχαν κατακτήσει ένα μέρος της καρδιάς μου! Έτσι αποφάσισα και εγώ να ξεκινήσω να ασχολούμαι με το άθλημα, έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου αυτές τις απίστευτες σκηνές."
Πέρασες από ακαδημία άλλης ομάδας, ή ξεκίνησες από τον Παναθηναϊκό ;
"Προτού φτάσω στη σημερινή ομάδα του Παναθηναϊκού, είχα περάσει και από τις ακαδημίες του Γέρακα και του Ζαον Κηφισιάς. Στο Γέρακα, όπου παρέμεινα για 3 χρονιά, ξεκίνησα να παίζω πιο πολύ για διασκέδαση, μιας και ήμουν πολύ μικρή ακόμα. Σιγά-σιγά, καθώς μεγάλωνα, άρχισα να βλέπω το βόλλεϋ με μια διαφορετική ματιά. Ξεκίνησα να δίνω πιο μεγάλη βαρύτητα και να ασχολούμαι πιο πολύ. Βλέποντας ότι μου αρέσει αυτό που κάνω και πως ίσως να έχω κάποιες δυνατότητες να προχωρήσω, αποφάσισα με τους γονείς μου να βρω μια ομάδα η οποία θα μπορούσε να μου προσφέρει τις κατάλληλες γνώσεις και βάσεις. Έτσι, ο πατέρας μου, στην έκτη πια δημοτικού, αποφάσισε να πάμε στις ακαδημίες του Ζαον. Τότε προπονητής ήταν ο Zoran Kovacic, ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές μέχρι και σήμερα! Ο κ.Zoran μου έμαθε πολλά καινούρια και σημαντικά πράγματα, τα οποία δεν γνώριζα. Ήταν εκείνος που με έκανε να συνειδητοποιήσω και να μπω στο πνεύμα του «παίζω βόλλεϋ». Δυστυχώς, το επόμενο καλοκαίρι, ο κ.Zoran έφυγε απο την ομάδα του Ζαον. Ψάχνοντας ο πατέρας μου να βρει μια νέα ομάδα, άκουγε και διάβαζε ότι ο Παναθηναϊκός είχε πάρει μια πολύ καλή προπονήτρια στα γυναικεία τμήματα της ακαδημίας. Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω στον Παναθηναϊκό, όπου συνεχίζω μέχρι σήμερα."
Είναι δύσκολο να συνδυάζεις μαθήματα, βόλτες και προπονήσεις σε μια τέτοια ηλικία ;
"Βέβαια είναι πολύ δύσκολο να συνδυάζεις και τα τρία αυτά μεταξύ τους. Σε μια τέτοια ηλικία τα παιδιά θέλουν να βγαίνουν με τους φίλους τους και να περνούν καλά. Βέβαια, κι εγώ βγαίνω με την παρέα μου, αλλά πολλές φορές χρειάστηκε να μην πάω σε ένα πάρτι ή σε μια βόλτα γιατί είχα προπόνηση ή αγώνα. Άλλωστε, το βόλλεϋ είναι κάτι που θέλω να ασχοληθώ και άμα δεν έκανα αυτές τις υποχωρήσεις όλες οι προσπάθειές μου και οι κόποι μου δεν θα είχαν νόημα! Όμως πάντα πρώτα στο νου μου έχω τα μαθήματα του σχολείου, διότι άμα δεν ήμουν καλή μαθήτρια στο Γυμνάσιο οι γονείς μου δεν θα μου επέτρεπαν να παίζω βόλλεϋ. Για αυτό προσπαθώ συνεχώς να τους κάνω χαρούμενους, διότι κι εκείνοι κουράζονται συνεχώς για εμένα, πηγαίνοντάς με στη προπόνηση και προσέχοντας συγχρόνως τον μικρό μου αδελφό."
Το επίπεδο των προπονήσεων είναι αρκετά απαιτητικό; Τι έχεις να πεις για τον προπονητή σου;
"Μπορώ να πω ότι το επίπεδο των προπονήσεων όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο απαιτητικό. Παρ' όλα αυτά πιστεύω πως όλες οι αθλήτριες αλλά και οι αθλητές που ασχολούνται γενικότερα με τον αθλητισμό, θα πρέπει οι ίδιοι να απαιτούν από τον εαυτό τους το κάτι παραπάνω από το χτες. Να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι και να πιέζουν τους εαυτούς τους, γιατί κάποια στιγμή θα ανταμειφθούν. Όσο για τον προπονητή μου, κ. Χρήστο Κατσιγιάννη, θεωρώ ότι είναι πολύ καλός και προσπαθεί συνέχεια να μας βοηθήσει και να μας μάθει καινούρια πράγματα. Πιστεύω ότι και με τη δική του προσπάθεια αλλά σίγουρα και με τη δική μας, η ομάδα θα γίνει ακόμα καλύτερη."
Αγωνίζεσαι ως πασαδόρος, στην πιο δύσκολη και απαιτητική θέση στο σύγχρονο βόλλεϋ. Θεωρείς πως σπανίζουν οι καλοί πασαδόροι, και γιατί επέλεξες αυτή την θέση;
"Η θέση του πασαδόρου είναι σαφώς πολύ δύσκολη, αφού είναι ο «μαέστρος» της ομάδας και συγχρόνως πρέπει να γνωρίζει και σε τι κατάσταση βρίσκεται η αντίπαλη ομάδα. Θεωρώ ότι υπάρχουν καλοί πασαδόροι στην Ελλάδα, αλλά πιστεύω ότι στην χώρα μας δεν δίνεται αρκετή προσοχή στη συγκεκριμένη θέση. Επέλεξα αυτή τη θέση γιατί μου αρέσει πολύ, αλλά πάντα ο προπονητής βλέπει ποια κοπέλα έχει την ικανότητα να γίνει πασαδόρος ή διαγώνια ή λίμπερο. Παρ' όλα αυτά, αγαπώ τη θέση μου και προσπαθώ να γίνομαι όλο και καλύτερη."
Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να καθιερώνεται και στην γυναικεία ομάδα του Παναθηναϊκού, ή σκέφτεσαι να αποχωρήσεις στο μέλλον;
"Θα ήταν μεγάλη μου χαρά και τιμή να εντασσόμουν και εγώ στη γυναικεία ομάδα του Παναθηναϊκού. θα ένιωθα ότι οι κόποι μου οδήγησαν κάπου. Είναι το μεγάλο μου όνειρο να παίξω σε μια τέτοια μεγάλη ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Παρ' όλα αυτά πιστεύω πως θέλει μεγάλη προσπάθεια και αφοσίωση στο άθλημα."
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να πεις σε όσους διαβάσουν αυτή την συνέντευξη ;
"Αυτό που θα ήθελα να πω σε όσους διαβάσουν τη συνέντευξη και κυρίως στα παιδιά της ηλικίας μου που ασχολούνται με οποιοδήποτε άθλημα, είναι να αγαπούν αυτό που κάνουν και να το κυνηγούν. Θα υπάρξουν πολλές δυσκολίες και εμπόδια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τα παρατούν αλλά να μένουν αφοσιωμένοι στον στόχο τους και να προσπαθούν συνέχεια!"
Ευχαριστούμε πολύ την Μαριφίλη Καλαμπόγια και της ευχόμαστε χρόνια πολλά και τα καλύτερα για το μέλλον!
Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με το βόλλεϋ και σε ποια ηλικία;
"Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το βόλλεϋ στην ηλικία των 8, όταν στον Γέρακα, όπου κατοικώ, διεξήχθη το all star game όπου παρεβρέθηκαν μεγάλες παίκτριες του ελληνικού βόλλεϋ. Βλέποντας αυτές τις αθλήτριες να παίζουν με τόσο πάθος και ένταση, μπορώ να πω πως είχαν κατακτήσει ένα μέρος της καρδιάς μου! Έτσι αποφάσισα και εγώ να ξεκινήσω να ασχολούμαι με το άθλημα, έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου αυτές τις απίστευτες σκηνές."
Πέρασες από ακαδημία άλλης ομάδας, ή ξεκίνησες από τον Παναθηναϊκό ;
"Προτού φτάσω στη σημερινή ομάδα του Παναθηναϊκού, είχα περάσει και από τις ακαδημίες του Γέρακα και του Ζαον Κηφισιάς. Στο Γέρακα, όπου παρέμεινα για 3 χρονιά, ξεκίνησα να παίζω πιο πολύ για διασκέδαση, μιας και ήμουν πολύ μικρή ακόμα. Σιγά-σιγά, καθώς μεγάλωνα, άρχισα να βλέπω το βόλλεϋ με μια διαφορετική ματιά. Ξεκίνησα να δίνω πιο μεγάλη βαρύτητα και να ασχολούμαι πιο πολύ. Βλέποντας ότι μου αρέσει αυτό που κάνω και πως ίσως να έχω κάποιες δυνατότητες να προχωρήσω, αποφάσισα με τους γονείς μου να βρω μια ομάδα η οποία θα μπορούσε να μου προσφέρει τις κατάλληλες γνώσεις και βάσεις. Έτσι, ο πατέρας μου, στην έκτη πια δημοτικού, αποφάσισε να πάμε στις ακαδημίες του Ζαον. Τότε προπονητής ήταν ο Zoran Kovacic, ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές μέχρι και σήμερα! Ο κ.Zoran μου έμαθε πολλά καινούρια και σημαντικά πράγματα, τα οποία δεν γνώριζα. Ήταν εκείνος που με έκανε να συνειδητοποιήσω και να μπω στο πνεύμα του «παίζω βόλλεϋ». Δυστυχώς, το επόμενο καλοκαίρι, ο κ.Zoran έφυγε απο την ομάδα του Ζαον. Ψάχνοντας ο πατέρας μου να βρει μια νέα ομάδα, άκουγε και διάβαζε ότι ο Παναθηναϊκός είχε πάρει μια πολύ καλή προπονήτρια στα γυναικεία τμήματα της ακαδημίας. Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω στον Παναθηναϊκό, όπου συνεχίζω μέχρι σήμερα."
Είναι δύσκολο να συνδυάζεις μαθήματα, βόλτες και προπονήσεις σε μια τέτοια ηλικία ;
"Βέβαια είναι πολύ δύσκολο να συνδυάζεις και τα τρία αυτά μεταξύ τους. Σε μια τέτοια ηλικία τα παιδιά θέλουν να βγαίνουν με τους φίλους τους και να περνούν καλά. Βέβαια, κι εγώ βγαίνω με την παρέα μου, αλλά πολλές φορές χρειάστηκε να μην πάω σε ένα πάρτι ή σε μια βόλτα γιατί είχα προπόνηση ή αγώνα. Άλλωστε, το βόλλεϋ είναι κάτι που θέλω να ασχοληθώ και άμα δεν έκανα αυτές τις υποχωρήσεις όλες οι προσπάθειές μου και οι κόποι μου δεν θα είχαν νόημα! Όμως πάντα πρώτα στο νου μου έχω τα μαθήματα του σχολείου, διότι άμα δεν ήμουν καλή μαθήτρια στο Γυμνάσιο οι γονείς μου δεν θα μου επέτρεπαν να παίζω βόλλεϋ. Για αυτό προσπαθώ συνεχώς να τους κάνω χαρούμενους, διότι κι εκείνοι κουράζονται συνεχώς για εμένα, πηγαίνοντάς με στη προπόνηση και προσέχοντας συγχρόνως τον μικρό μου αδελφό."
Το επίπεδο των προπονήσεων είναι αρκετά απαιτητικό; Τι έχεις να πεις για τον προπονητή σου;
"Μπορώ να πω ότι το επίπεδο των προπονήσεων όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο απαιτητικό. Παρ' όλα αυτά πιστεύω πως όλες οι αθλήτριες αλλά και οι αθλητές που ασχολούνται γενικότερα με τον αθλητισμό, θα πρέπει οι ίδιοι να απαιτούν από τον εαυτό τους το κάτι παραπάνω από το χτες. Να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι και να πιέζουν τους εαυτούς τους, γιατί κάποια στιγμή θα ανταμειφθούν. Όσο για τον προπονητή μου, κ. Χρήστο Κατσιγιάννη, θεωρώ ότι είναι πολύ καλός και προσπαθεί συνέχεια να μας βοηθήσει και να μας μάθει καινούρια πράγματα. Πιστεύω ότι και με τη δική του προσπάθεια αλλά σίγουρα και με τη δική μας, η ομάδα θα γίνει ακόμα καλύτερη."
Αγωνίζεσαι ως πασαδόρος, στην πιο δύσκολη και απαιτητική θέση στο σύγχρονο βόλλεϋ. Θεωρείς πως σπανίζουν οι καλοί πασαδόροι, και γιατί επέλεξες αυτή την θέση;
"Η θέση του πασαδόρου είναι σαφώς πολύ δύσκολη, αφού είναι ο «μαέστρος» της ομάδας και συγχρόνως πρέπει να γνωρίζει και σε τι κατάσταση βρίσκεται η αντίπαλη ομάδα. Θεωρώ ότι υπάρχουν καλοί πασαδόροι στην Ελλάδα, αλλά πιστεύω ότι στην χώρα μας δεν δίνεται αρκετή προσοχή στη συγκεκριμένη θέση. Επέλεξα αυτή τη θέση γιατί μου αρέσει πολύ, αλλά πάντα ο προπονητής βλέπει ποια κοπέλα έχει την ικανότητα να γίνει πασαδόρος ή διαγώνια ή λίμπερο. Παρ' όλα αυτά, αγαπώ τη θέση μου και προσπαθώ να γίνομαι όλο και καλύτερη."
Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να καθιερώνεται και στην γυναικεία ομάδα του Παναθηναϊκού, ή σκέφτεσαι να αποχωρήσεις στο μέλλον;
"Θα ήταν μεγάλη μου χαρά και τιμή να εντασσόμουν και εγώ στη γυναικεία ομάδα του Παναθηναϊκού. θα ένιωθα ότι οι κόποι μου οδήγησαν κάπου. Είναι το μεγάλο μου όνειρο να παίξω σε μια τέτοια μεγάλη ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Παρ' όλα αυτά πιστεύω πως θέλει μεγάλη προσπάθεια και αφοσίωση στο άθλημα."
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να πεις σε όσους διαβάσουν αυτή την συνέντευξη ;
"Αυτό που θα ήθελα να πω σε όσους διαβάσουν τη συνέντευξη και κυρίως στα παιδιά της ηλικίας μου που ασχολούνται με οποιοδήποτε άθλημα, είναι να αγαπούν αυτό που κάνουν και να το κυνηγούν. Θα υπάρξουν πολλές δυσκολίες και εμπόδια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τα παρατούν αλλά να μένουν αφοσιωμένοι στον στόχο τους και να προσπαθούν συνέχεια!"
Ευχαριστούμε πολύ την Μαριφίλη Καλαμπόγια και της ευχόμαστε χρόνια πολλά και τα καλύτερα για το μέλλον!
